Сообщение Сержио » 02 июн 2011, 12:20
Фонд
Азарыл маю бальную душу.
Но Нет,
Я сваю сісцему не нарушу.
Брэд,
палночны брэд цірзает разум мне апять
О, Дзіктатура, я пасмел цебя жэлаць.
Мой тяжкий крест - калхоза вечная печаць,
я і цірпенне за любовь готов принять.
Нет
Лысун атвержаны с проклятьем на вусах
І мне навернае адкажуць в крэдітах
И после смерти мне не абресці пакой
Я душу дзьявалу продам за срок ішчо.
Рай
Абішчаў я рай свайму народу
Дай,
мне паправіць, о, ішчо паправіць.
Знай,
Грэховных мыслей мне чужда слепая власть,
Безумец прежде я не знал, что значыт красць.
Сацыалізмам, словно бесом, адзержим;
Расія дерзкая мою сгубила жизнь.
Жаль,
Судьбы насмешкаю в карону аблачон,
На муки адские навеки абрэчон.
И после смерти мне не абресці пакой,
Я душу дзьявалу продам за срок ішчо.
Вон,
Страшнай фразы вон баюсь і я сільна
Гон
Што в стране нам плоха, как ні стыдна
Вонь
Апазіцыі не стоіт просто ні чырта
Я не діктатар я бывае проста так
Перагібаю палку - эта ж ні біда
А за казлоў прасціце - эта ж ерунда
Стой
Не пакідай міня безумная мечта,
Я ліш хачу прастым царом расійскім стаць
И после смерці мне не абрэсці пакой,
Я душу дзьявалу продам за срок ішчо.
И днем и ночью толька власць переда мной.
Не пра народ свой я малюсь, а ей одной.
Стой,
Не пакідай міня безумная мечта,
Хачу я власці многа, сразу, навсігда
И после смерці мне не абресці пакой,
Я душу дзьявалу продам за срок ішчо.